„Oblicza butoh. Bunt ciała – taniec – terapia” to spotkanie z 50-letnią tradycją tańca butoh, którego różne oblicza odkryte zostaną podczas dwudniowej imprezy odbywającej się na Wydziale Nauk Społecznych UG oraz w Klubie Winda - Gdański Archipelag Kultury.
W ramach pierwszego dnia imprezy - 9 grudnia - odbędzie się panel dyskusyjny dotyczący historii butoh i metod zastosowania techniki butoh w terapii, promocja książki „Bunt ciała”, warsztat terapeutycznego zastosowania butoh, a także improwizacje taneczne w wykonaniu tancerek butoh – Aleksandry Capigi i Teatru Amareya.
Drugiego dnia - 10 grudnia - zapraszamy do Klubu Winda na wieczór zatytułowany „W hołdzie Hijikacie”. W ramach wieczoru zobaczymy spektakl „Haiku na trzy ciała” w wykonaniu tancerek Teatru Amareya oraz improwizację taneczną Aleksandry Capigi. Wieczór dopełni wernisaż wystawy zdjęć zatytułowanej „Butoh” autorstwa Grażyny Tomaszewskiej-Sobko oraz niespodzianka - „Haiku cuks” autorstwa Małgorzaty Zamorskiej-Sobczak. Imprezę podsumuje projekcja filmu „Hanami” w reż. Doris Dörrie.
Impreza „Oblicza butoh” ma na celu bliższe przyjrzenie się zjawisku tańca butoh jako kontrkulturze japońskiej, praktyce choreograficznej oraz terapeutycznej. Pragniemy także zastanowić się nad recepcją butoh w środowiskach kulturotwórczych zorientowanych na zmianę społeczną. Wśród zaproszonych gości znajdą się uznane tancerki, badaczki i choreoterapeutki reprezentujące różne perspektywy oraz stylistyki: związany z trójmiejską sceną Teatr Amareya (Katarzyna Pastuszak, Agnieszka Kamińska, Aleksandra Śliwińska) oraz związana z Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie Aleksandra Capiga.
Za początek tańca butoh uznaje się spektakl „Kinjiki” (Zakazane miłości) zaprezentowany w maju 1959 r. przez tancerza Tatsumiego Hijikatę i Yoshito Ohno. Był to wyraz buntu wobec sytuacji społecznej i politycznej powojennej Japonii oraz fascynacji niemieckim ekspresjonizmem i koncepcją teatru okrucieństwa Antonina Artauda.
Butoh zrywa z kanonami tradycyjnej sztuki, odwołuje się do starych wierzeń, obrzędów i ludowej estetyki brzydoty. Praktykę butoh można określić jako próbę przekroczenia ciała społecznego poprzez przyjęcie specyficznej psychofizycznej postawy tak zwanej „totalnej obecności” cechującej „ciało butoh” (jap. butoh-tai). Od wielu lat butoh w Polsce ma wierną i liczną publiczność teatralną, a także zyskuje uznanie w kręgach terapeutycznych.
Organizatorami wydarzenia są: Doktoranckie Koło Naukowe „Na Styku”, Teatr Amareya oraz Klub Winda – Gdański Archipelag Kultury.
W ramach pierwszego dnia imprezy - 9 grudnia - odbędzie się panel dyskusyjny dotyczący historii butoh i metod zastosowania techniki butoh w terapii, promocja książki „Bunt ciała”, warsztat terapeutycznego zastosowania butoh, a także improwizacje taneczne w wykonaniu tancerek butoh – Aleksandry Capigi i Teatru Amareya.
Drugiego dnia - 10 grudnia - zapraszamy do Klubu Winda na wieczór zatytułowany „W hołdzie Hijikacie”. W ramach wieczoru zobaczymy spektakl „Haiku na trzy ciała” w wykonaniu tancerek Teatru Amareya oraz improwizację taneczną Aleksandry Capigi. Wieczór dopełni wernisaż wystawy zdjęć zatytułowanej „Butoh” autorstwa Grażyny Tomaszewskiej-Sobko oraz niespodzianka - „Haiku cuks” autorstwa Małgorzaty Zamorskiej-Sobczak. Imprezę podsumuje projekcja filmu „Hanami” w reż. Doris Dörrie.
Impreza „Oblicza butoh” ma na celu bliższe przyjrzenie się zjawisku tańca butoh jako kontrkulturze japońskiej, praktyce choreograficznej oraz terapeutycznej. Pragniemy także zastanowić się nad recepcją butoh w środowiskach kulturotwórczych zorientowanych na zmianę społeczną. Wśród zaproszonych gości znajdą się uznane tancerki, badaczki i choreoterapeutki reprezentujące różne perspektywy oraz stylistyki: związany z trójmiejską sceną Teatr Amareya (Katarzyna Pastuszak, Agnieszka Kamińska, Aleksandra Śliwińska) oraz związana z Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie Aleksandra Capiga.
Za początek tańca butoh uznaje się spektakl „Kinjiki” (Zakazane miłości) zaprezentowany w maju 1959 r. przez tancerza Tatsumiego Hijikatę i Yoshito Ohno. Był to wyraz buntu wobec sytuacji społecznej i politycznej powojennej Japonii oraz fascynacji niemieckim ekspresjonizmem i koncepcją teatru okrucieństwa Antonina Artauda.
Butoh zrywa z kanonami tradycyjnej sztuki, odwołuje się do starych wierzeń, obrzędów i ludowej estetyki brzydoty. Praktykę butoh można określić jako próbę przekroczenia ciała społecznego poprzez przyjęcie specyficznej psychofizycznej postawy tak zwanej „totalnej obecności” cechującej „ciało butoh” (jap. butoh-tai). Od wielu lat butoh w Polsce ma wierną i liczną publiczność teatralną, a także zyskuje uznanie w kręgach terapeutycznych.
Organizatorami wydarzenia są: Doktoranckie Koło Naukowe „Na Styku”, Teatr Amareya oraz Klub Winda – Gdański Archipelag Kultury.
PROGRAM
„Oblicza butoh. Bunt ciała – taniec – terapia”
50 lat butoh
09-10.12.2009
Miejsce: Wydział Nauk Społecznych UG i Klub Winda - Gdański Archipelag Kultury
Organizatorzy: Doktoranckie Koło Naukowe „Na Styku”, Teatr Amareya
oraz Klub Winda – Gdański Archipelag Kultury
„Oblicza butoh. Bunt ciała – taniec – terapia”
50 lat butoh
09-10.12.2009
Miejsce: Wydział Nauk Społecznych UG i Klub Winda - Gdański Archipelag Kultury
Organizatorzy: Doktoranckie Koło Naukowe „Na Styku”, Teatr Amareya
oraz Klub Winda – Gdański Archipelag Kultury
Dzień 1
Oblicza butoh. Bunt ciała – taniec - terapia
Oblicza butoh. Bunt ciała – taniec - terapia
09.12.2009, godz. 16.00-19.00
Wydział Nauk Społecznych UG, ul. Bażyńskiego 4, Gdańsk
wstęp wolny
Wydział Nauk Społecznych UG, ul. Bażyńskiego 4, Gdańsk
wstęp wolny
g.16.00 Improwizacje butoh
- „Wiatr” - Teatr Amareya (A. Kamińska, K. Pastuszak, A.Śliwińska)
- Improwizacja taneczna - A. Capiga
g. 16.30 „Oblicza butoh: butoh Tatsumi Hijikaty i Kazuo Ohno”
panel dyskusyjny: A. Capiga, K. Pastuszak
g.17.00 Terapeutyczne aspekty tańca butoh
rozmowa: A. Capiga, K. Pastuszak, A. Kamińska, A. Śliwińska
g.17.30 Warsztat terapii tańcem butoh - A. Capiga (Zapisy do 08.12.2009 na adres: nastyku.eo@gmail.com)
Dzień 2
W hołdzie Hijikacie
W hołdzie Hijikacie
10.12.2009, godz. 19.00-22.00
Klub Winda - Gdański Archipelag Kultury, ul. Racławicka 11, Gdańsk
wstęp 5 zł
Klub Winda - Gdański Archipelag Kultury, ul. Racławicka 11, Gdańsk
wstęp 5 zł
g. 19.00 „Haiku na trzy ciała” - spektakl Teatru Amareya
g. 20.00 „Butoh” wernisaż wystawy zdjęć butoh autorstwa G. Tomaszewskiej
g. 20.15 Improwizacja taneczna - A. Capiga
g. 21.00 „Haiku cuks” M. Zamorskiej-Sobczak
g. 21.15 „Hanami” - reż. Doris Dörrie
Każdego dnia będzie możliwość zakupienia książki „Bunt ciała. Butoh Hijikaty" Aleksandry Capigi
O książce „Bunt ciała”:
„Bunt ciała” Aleksandry Capigi to szkic portretu Tatsumiego Hijikaty, człowieka pełnego sprzeczności i kontrowersyjnego artysty. Jest to też próba dotarcia poprzez interpretację jego esejów do genezy butoh. Na przykładzie wybranych układów choreograficznych Hijikaty autorka rekonstruuje proces rodzenia się nowej formy ekspresji tanecznej i jej realizowanie w spektaklach teatralnych. Koncentruje się na latach dzieciństwa, które Hijikata spędził w prowincji Tōhoku, które on sam, już jako dojrzały artysta, nobilitował, wynosząc zwykłe sytuacje do rangi objawień twórczych.
O spektaklu „Haiku na trzy ciała”:
„Haiku na trzy ciała” to poetycki spektakl taneczny inspirowany japońską tradycją kaligrafii i poetyką teatru cieni, a także działaniami japońskiej awangardy teatralnej lat 1960. Wykorzystując elementy kultury japońskiej, tancerki Teatru Amareya zabierają widza w podróż do zmysłowej przestrzeni tego, co niedopowiedziane. Subtelne gesty i ruchy układają się w taneczne haiku, którego krucha i ulotna natura odurza jak zapach kwitnących wiśni.
Choreografia: Teatr Amareya Występują: Agnieszka Kamińska, Katarzyna Julia Pastuszak, Aleksandra Śliwińska Muzyka: Guesch Patti; fragment ścieżki dźwiękowej teatralnej wersji „Sho o Suteyo, Machi e Deyō” (Podtytuł: „A High-Teen Symphony”, reż. Terayama Shuji, 1970, Skystation – SWAX-62). Premiera: 31.12.2006, Sfinks – Sopot Czas trwania: 30 min.
O artystkach:
Aleksandra Capiga - absolwentka japonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i Treningu kreatywności i artterapii Podyplomowego Studium Terapii i Treningu Grupowego Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Zgłębia tajniki tańca butoh od 2000 roku. Naukę butoh rozpoczęła od udziału w warsztatach prowadzonych przez Atsushiego Takenouchiego, następnie przez prawie rok uczęszczała na treningi prowadzone przez Joan Laage. Pół roku spędziła w Sapporo studiując butoh pod okiem tancerza i profesora psychologii Toshiharu Kasaia (Itto Mority). Obecnie rozpoczęła studia w Polskim Instytucie Psychoterapii Tańcem i ruchem DMT. Od dwóch lat prowadzi warsztaty butoh w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej manggha. Jest również autorką pierwszej na rynku, autorskiej książki o butoh napisanej w języku polskim „Bunt ciała - Butoh Hijikaty”.
Katarzyna Julia Pastuszak - tancerka, reżyser, choreograf, dyrektor artystyczny teatru Amareya, teatrolog i animator kultury, kurator Sceny Teatralnej Klubu Żak, doktorantka FSD Uniwersytetu Gdańskiego, specjalista w dziedzinie tańca butoh. Ukończyła Skandynawistykę (UG) i Wiedzę o Teatrze (Akademia Teatralna, Warszawa). Jest członkiem CID (International Dance Council). Była stypendystką Rektora Akademii Teatralnej oraz Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia naukowe (2005). Odbywała praktyki w Teatrze Znak, w Teatrze Ekspresji, w Teatrze Cynada, w Odin Teatret, związana z Katedrą Kulturoznawstwa UG, gdzie prowadzi zajęcia z Animacji Kultury. Kurator Sceny Teatralnej Klubu Żak w Gdańsku, prowadzi także warsztaty taneczno-teatralne, publikuje artykuły o tańcu i teatrze oraz daje wykłady z historii butoh. Prowadziła warsztaty przy WTZ przy Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym w Gdańsku w roku 2009. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca butoh, technik tańca współczesnego, improwizacji, psychosomatycznych technik relaksacji.
Agnieszka Kamińska - tancerka, choreograf, wokalistka, pedagog, instruktor pracy z głosem, animator kultury, ukończyła Kulturoznawstwo na UAM w Poznaniu. Odbywała praktyki taneczne, teatralne, wokalne u m.in. Wojciecha Mochnieja, Anny Haracz, Olgi Szwajgier, Zygmunta Molika, Idy Kelarovej, Ang Gey Pin, tancerzy tańca butō, teatru Gekidan Kaitaisha i wielu innych. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca butoh, technik tańca współczesnego, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, ruchu autentycznego, Body Mind Centering, wielu technik wokalnych, terapii głosem, technik relaksacji. Tworzy opracowania wokalne do spektakli teatralnych oraz projektów muzycznych, jest twórcą autorskiego programu artystyczno-edukacyjnego w zakresie rozwoju ruchowego i wokalnego, prowadzi warsztaty głosowo-ruchowe. Prowadziła warsztaty przy WTZ przy Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym w Gdańsku w roku 2009.
Aleksandra Śliwińska - tancerka, choreograf, wcześniej związana ze szkolnym zespołem tańca towarzyskiego, a następnie z Młodzieżowym Zespołem Tańca „Figiel” prowadzonym przez Małgorzatę Lorenc. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie techniki tańca współczesnego, tańca butoh, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, Body Mind Centering’u, i innych. Uczennica Mileny Jurczyk, Bogumiły Ćwięki, Witolda Jurewicza, Leszka Bzdyla, Marka Lachowicza, Beaty Owczarek. Uczestniczyła również w Kursie dla Instruktorów Tańca Koszalin ’96-’97. Prowadziła warsztaty przy WTZ przy Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym w Gdańsku w roku 2009. Absolwentka Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Gdańskim oraz Dziennych Studiów Doktoranckich w Zakładzie Żywienia Klinicznego i Diagnostyki Laboratoryjnej na Akademii Medycznej w Gdańsku.
O Teatrze Amareya:
Amareya - ze starojapońskiego: heroiczne oddanie, bezwarunkowe poświęcenie
Teatr Amareya to teatr ruchu i ciała. Powstał w styczniu 2003 r. z inicjatywy Agnieszki Kamińskiej, Katarzyny Julii Pastuszak oraz Aleksandry Śliwińskiej i od początku istnienia pracuje przy Klubie „Winda” – Gdańskim Archipelagu Kultury. Działalność teatru obejmuje trzy kierunki: artystyczny - spektakle własne, projekty teatralne, dydaktyczny - warsztaty tańca butō, warsztaty taneczno-teatralne, warsztaty głosowo-ruchowe, wykłady oraz publikacje na temat tańca i teatru, oraz kierunek animacji kultury. Teatr ma własną metodę pracy twórczej i dydaktycznej, opartą na technice tańca butō oraz technikach teatru fizycznego, tańca współczesnego, techniki Marty Graham, tańca afrykańskiego, śpiewu, jogi i psychosomatycznych technik relaksacyjnych. Teatr wciąż pogłębia własną technikę pracy twórczej, w której stara się również uwzględniać aktualny kontekst społeczny, polityczny i kulturowy. Poszukiwania Teatru Amareya dotyczą: psychofizycznej obecności performera, indywidualnej, poza-codziennej techniki poruszania się, organiczności i nieskończonego potencjału twórczego ciała, pogłębiania świadomości ciała, rozwijania kreatywności i spontaniczności, ekspresji emocji poprzez ruch i głos, sposobów traktowania ciała we współczesnych społeczeństwach: przemocy, kontroli, uprzedmiotawiania ciała, dehumanizacji śmierci, komentowania rzeczywistości ruchem i ciałem.
Tancerki Amareya uczyły się u mistrzów japońskiego tańca butoh, takich jak Yukio Waguri, Ko Murobushi, Seisaku, Mikami Kayo, Yumiko Yoshioka, Itto Morita, Mika Takeuchi, Minako Seki, Atsushi Takenouchi, Yuri Nagaoka,. Współpracują z japońskim teatrem Gekidan Kaitaisha kierowanym przez Shimizu Shinjina, z tancerką Joan Laage oraz z Mikami Kayo (Torifune Butoh-sha). Teatr Amareya ma w swoim dorobku paręnaście spektakli, które były prezentowane podczas licznych festiwali w Polsce i za granicą.
Grażyna Tomaszewska-Sobko
Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku na Wydziale Rzeźby, w pracowni prof. Edwarda Sitka. W roku 1991 obroniła dyplom u prof. Mariusza Kulpy. W roku 1992 założyła Galerię Żak w Gdańskim Klubie Żak, którą prowadziła do roku 2008. Obecnie jest kuratorem w Gdańskiej Galerii Miejskiej. Brała udział w około 30 wystawach zbiorowych i kilkunastu indywidualnych; w kraju i zagranicą, m.in. w Szwecji (2006 r.), na Litwie(2003r.,2005r., 2006r.,2007r.,2008r., 2009r.), w Kanadzie(2007r.).
Niektóre realizacje:
2006-2009 – Kierownik artystyczny czterech projektów „Obrazy Gdańskie” i „Piec Gdański” zakładających wspólne malowanie obrazów Gdańska przez kilkunastu artystów.
2007 – Projekt i realizacja katalogu „Integration 2002-2007”, dotyczący polsko-litewskiej
współpracy artystów zaprzyjaźnionych miast: Gdańska i Druskiennik.
2009 – Kurator polsko-litewskiej wystawy „50x50” w Galerii Nadbałtyckiego Centrum
Kultury .
„Bunt ciała” Aleksandry Capigi to szkic portretu Tatsumiego Hijikaty, człowieka pełnego sprzeczności i kontrowersyjnego artysty. Jest to też próba dotarcia poprzez interpretację jego esejów do genezy butoh. Na przykładzie wybranych układów choreograficznych Hijikaty autorka rekonstruuje proces rodzenia się nowej formy ekspresji tanecznej i jej realizowanie w spektaklach teatralnych. Koncentruje się na latach dzieciństwa, które Hijikata spędził w prowincji Tōhoku, które on sam, już jako dojrzały artysta, nobilitował, wynosząc zwykłe sytuacje do rangi objawień twórczych.
Aleksandra Capiga, „Bunt ciała. Butoh Hijikaty", Biblioteka Muzeum manggha, 2009
O spektaklu „Haiku na trzy ciała”:
„Haiku na trzy ciała” to poetycki spektakl taneczny inspirowany japońską tradycją kaligrafii i poetyką teatru cieni, a także działaniami japońskiej awangardy teatralnej lat 1960. Wykorzystując elementy kultury japońskiej, tancerki Teatru Amareya zabierają widza w podróż do zmysłowej przestrzeni tego, co niedopowiedziane. Subtelne gesty i ruchy układają się w taneczne haiku, którego krucha i ulotna natura odurza jak zapach kwitnących wiśni.
Choreografia: Teatr Amareya Występują: Agnieszka Kamińska, Katarzyna Julia Pastuszak, Aleksandra Śliwińska Muzyka: Guesch Patti; fragment ścieżki dźwiękowej teatralnej wersji „Sho o Suteyo, Machi e Deyō” (Podtytuł: „A High-Teen Symphony”, reż. Terayama Shuji, 1970, Skystation – SWAX-62). Premiera: 31.12.2006, Sfinks – Sopot Czas trwania: 30 min.
O artystkach:
Aleksandra Capiga - absolwentka japonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i Treningu kreatywności i artterapii Podyplomowego Studium Terapii i Treningu Grupowego Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Zgłębia tajniki tańca butoh od 2000 roku. Naukę butoh rozpoczęła od udziału w warsztatach prowadzonych przez Atsushiego Takenouchiego, następnie przez prawie rok uczęszczała na treningi prowadzone przez Joan Laage. Pół roku spędziła w Sapporo studiując butoh pod okiem tancerza i profesora psychologii Toshiharu Kasaia (Itto Mority). Obecnie rozpoczęła studia w Polskim Instytucie Psychoterapii Tańcem i ruchem DMT. Od dwóch lat prowadzi warsztaty butoh w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej manggha. Jest również autorką pierwszej na rynku, autorskiej książki o butoh napisanej w języku polskim „Bunt ciała - Butoh Hijikaty”.
Katarzyna Julia Pastuszak - tancerka, reżyser, choreograf, dyrektor artystyczny teatru Amareya, teatrolog i animator kultury, kurator Sceny Teatralnej Klubu Żak, doktorantka FSD Uniwersytetu Gdańskiego, specjalista w dziedzinie tańca butoh. Ukończyła Skandynawistykę (UG) i Wiedzę o Teatrze (Akademia Teatralna, Warszawa). Jest członkiem CID (International Dance Council). Była stypendystką Rektora Akademii Teatralnej oraz Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia naukowe (2005). Odbywała praktyki w Teatrze Znak, w Teatrze Ekspresji, w Teatrze Cynada, w Odin Teatret, związana z Katedrą Kulturoznawstwa UG, gdzie prowadzi zajęcia z Animacji Kultury. Kurator Sceny Teatralnej Klubu Żak w Gdańsku, prowadzi także warsztaty taneczno-teatralne, publikuje artykuły o tańcu i teatrze oraz daje wykłady z historii butoh. Prowadziła warsztaty przy WTZ przy Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym w Gdańsku w roku 2009. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca butoh, technik tańca współczesnego, improwizacji, psychosomatycznych technik relaksacji.
Agnieszka Kamińska - tancerka, choreograf, wokalistka, pedagog, instruktor pracy z głosem, animator kultury, ukończyła Kulturoznawstwo na UAM w Poznaniu. Odbywała praktyki taneczne, teatralne, wokalne u m.in. Wojciecha Mochnieja, Anny Haracz, Olgi Szwajgier, Zygmunta Molika, Idy Kelarovej, Ang Gey Pin, tancerzy tańca butō, teatru Gekidan Kaitaisha i wielu innych. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca butoh, technik tańca współczesnego, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, ruchu autentycznego, Body Mind Centering, wielu technik wokalnych, terapii głosem, technik relaksacji. Tworzy opracowania wokalne do spektakli teatralnych oraz projektów muzycznych, jest twórcą autorskiego programu artystyczno-edukacyjnego w zakresie rozwoju ruchowego i wokalnego, prowadzi warsztaty głosowo-ruchowe. Prowadziła warsztaty przy WTZ przy Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym w Gdańsku w roku 2009.
Aleksandra Śliwińska - tancerka, choreograf, wcześniej związana ze szkolnym zespołem tańca towarzyskiego, a następnie z Młodzieżowym Zespołem Tańca „Figiel” prowadzonym przez Małgorzatę Lorenc. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie techniki tańca współczesnego, tańca butoh, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, Body Mind Centering’u, i innych. Uczennica Mileny Jurczyk, Bogumiły Ćwięki, Witolda Jurewicza, Leszka Bzdyla, Marka Lachowicza, Beaty Owczarek. Uczestniczyła również w Kursie dla Instruktorów Tańca Koszalin ’96-’97. Prowadziła warsztaty przy WTZ przy Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym w Gdańsku w roku 2009. Absolwentka Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Gdańskim oraz Dziennych Studiów Doktoranckich w Zakładzie Żywienia Klinicznego i Diagnostyki Laboratoryjnej na Akademii Medycznej w Gdańsku.
O Teatrze Amareya:
Amareya - ze starojapońskiego: heroiczne oddanie, bezwarunkowe poświęcenie
Teatr Amareya to teatr ruchu i ciała. Powstał w styczniu 2003 r. z inicjatywy Agnieszki Kamińskiej, Katarzyny Julii Pastuszak oraz Aleksandry Śliwińskiej i od początku istnienia pracuje przy Klubie „Winda” – Gdańskim Archipelagu Kultury. Działalność teatru obejmuje trzy kierunki: artystyczny - spektakle własne, projekty teatralne, dydaktyczny - warsztaty tańca butō, warsztaty taneczno-teatralne, warsztaty głosowo-ruchowe, wykłady oraz publikacje na temat tańca i teatru, oraz kierunek animacji kultury. Teatr ma własną metodę pracy twórczej i dydaktycznej, opartą na technice tańca butō oraz technikach teatru fizycznego, tańca współczesnego, techniki Marty Graham, tańca afrykańskiego, śpiewu, jogi i psychosomatycznych technik relaksacyjnych. Teatr wciąż pogłębia własną technikę pracy twórczej, w której stara się również uwzględniać aktualny kontekst społeczny, polityczny i kulturowy. Poszukiwania Teatru Amareya dotyczą: psychofizycznej obecności performera, indywidualnej, poza-codziennej techniki poruszania się, organiczności i nieskończonego potencjału twórczego ciała, pogłębiania świadomości ciała, rozwijania kreatywności i spontaniczności, ekspresji emocji poprzez ruch i głos, sposobów traktowania ciała we współczesnych społeczeństwach: przemocy, kontroli, uprzedmiotawiania ciała, dehumanizacji śmierci, komentowania rzeczywistości ruchem i ciałem.
Tancerki Amareya uczyły się u mistrzów japońskiego tańca butoh, takich jak Yukio Waguri, Ko Murobushi, Seisaku, Mikami Kayo, Yumiko Yoshioka, Itto Morita, Mika Takeuchi, Minako Seki, Atsushi Takenouchi, Yuri Nagaoka,. Współpracują z japońskim teatrem Gekidan Kaitaisha kierowanym przez Shimizu Shinjina, z tancerką Joan Laage oraz z Mikami Kayo (Torifune Butoh-sha). Teatr Amareya ma w swoim dorobku paręnaście spektakli, które były prezentowane podczas licznych festiwali w Polsce i za granicą.
Grażyna Tomaszewska-Sobko
Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku na Wydziale Rzeźby, w pracowni prof. Edwarda Sitka. W roku 1991 obroniła dyplom u prof. Mariusza Kulpy. W roku 1992 założyła Galerię Żak w Gdańskim Klubie Żak, którą prowadziła do roku 2008. Obecnie jest kuratorem w Gdańskiej Galerii Miejskiej. Brała udział w około 30 wystawach zbiorowych i kilkunastu indywidualnych; w kraju i zagranicą, m.in. w Szwecji (2006 r.), na Litwie(2003r.,2005r., 2006r.,2007r.,2008r., 2009r.), w Kanadzie(2007r.).
Niektóre realizacje:
2006-2009 – Kierownik artystyczny czterech projektów „Obrazy Gdańskie” i „Piec Gdański” zakładających wspólne malowanie obrazów Gdańska przez kilkunastu artystów.
2007 – Projekt i realizacja katalogu „Integration 2002-2007”, dotyczący polsko-litewskiej
współpracy artystów zaprzyjaźnionych miast: Gdańska i Druskiennik.
2009 – Kurator polsko-litewskiej wystawy „50x50” w Galerii Nadbałtyckiego Centrum
Kultury .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz