Tożsamości bronią na ulicach

W czwartek 1 marca rozpoczęła się eksmisja skłotu Ungdomshuset w Kopenhadze. I jednocześnie w mieście rozpoczęły się zamieszki. Na ulicach płonęły barykady. W kierunku policjantów leciały kamienie i koktajle mołotowa. Policja wprowadziła nową taktykę – wjeżdżała samochodami w demonstrantów. Przez co samochody szybko się skończyły i Duńczycy musieli pożyczać policyjne wozy ze Szwecji. W ciągu kilku dni walk aresztowano ok. 700 osób. Więzienia przepełniły się tak, że w jednej celi przetrzymuje się już czasami po dwie osoby.

Media korporacyjne w Polsce tym razem nie nazywały protestujących bezdomnymi. Pisano za to o lewackiej młodzieży. Duńczycy nie byli tak skorzy do uproszczeń. Dla nich szokiem była masowość protestów oraz to, że w społeczeństwie konsensusu jakaś grupa społeczna posunęła się do przemocy.

Konserwatywna minister sprawiedliwości próbowała obciążyć odpowiedzialnością za zamieszki rodziców, którzy rzekomo nie dopilnowali swoich dzieci. Drugiego dnia protestów duńska telewizja państwowa DR.DK pokazywała rodziców aresztowanych dzieci. Trudno byłoby ich uznać choćby za roztrzęsionych. Mówili, że politycy stworzyli problem Ungdomshuset, a teraz nie chcą brać odpowiedzialności za skutki, chcieliby obciążyć nią rodziców. Wyglądało to tak, jak gdyby Dania była miejscem, gdzie tzw. konflikt pokoleń nie istnieje. Rodzice stawali murem za swoimi dziećmi przyznając im prawo do politycznych protestów.

Skutki zamieszek niemal od razu były szacowane i wyceniane w milionach koron. Ściągnięcie do Kopenhagi policjantów z całej Danii, spalone samochody, masa dodatkowego sprzątania, zamknięcie sklepów i granic(!) - starano się wszystko skalkulować. A właściciele sklepów w okolicy domu przyznawali, że owszem tracą na zamieszkach, ale i tak popierają młodych. Niektórzy dziwili się, że w kraju, w którym jest miejsce dla każdego, nie ma miejsca dla młodych.
Być może częściowo dzięki temu wycenianiu zamieszki odniosły jakiś sukces. Udało się bowiem 'podbić cenę' jaką władze muszą zapłacić za to, że sprzedały budynek razem z lokatorami.

Dlaczego wybuch był tak gwałtowny? Ungdomshuset przez lata działalności stał się częścią tożsamości wielu ludzi, zwłaszcza młodych. Zajęcie i zniszczenie go odebrane zostało jako atak na to kim są i jacy są młodzi Duńczycy. Ale nie wiem jak o tym zrozumiale napisać po polsku, w kraju emigrantów ;) W programie 'Deadline' powiedziano, że zamieszki nie powinny być niespodzianką. Były przygotowywane od dawna (każdy mógł o tym przeczytać w Internecie) na wypadek, gdyby policja wkroczyła do Ungdomshuset. Cały konflikt młodych z władzami trwa ponad 7 lat! Ludzie związani z tym miejscem byli bardzo różnorodni, byli też wśród nich pacyfiści. Decyzje zapadały w drodze konsensusu. Ale władze, przez to, że odmawiały rozmów z młodymi, zepchnęły ich na pozycje bardzo radykalne. Po wykorzystaniu także prawnych możliwości walki, młodzi nie mieli już nic do stracenia. Dlatego zdecydowali się na – jak to ujął socjolog w studio – 'samobójcze' zamieszki.

Do młodzieży na ulicach nie przyznała się żadna partia polityczna. Nawet socjaldemokraci nie mogli zrozumieć dlaczego protesty nie są pokojowe i dlaczego podczas zamieszek niszczone są banki i sklepy. Politycy twierdzą, że 'już nie lubią młodych'. Aktualnie rozsyłane smsami hasło 'kwiaty zamiast kamieni' zapowiada pokojowe demonstracje aż do czwartku.

W czwartek dzień kobiet, który został uchwalony międzynarodowym dniem kobiet w 1910 w budynku przy Jagtvej 69 w Kopenhadze czyli tam gdzie mieści się Ungdomshuset! Odbyła się tam wtedy pierwsza międzynarodowa konferencja kobiet, zorganizowana przez Międzynarodówkę Socjalistyczną. W ten dzień ma się również odbyć akcja w obronie tego historycznego miejsca.^[CIA]